Από την Αρχαιότητα στο Βυζάντιο και τον Μεσαίωνα, έως την Οθωμανική κατοχή – H Ιστορία και ο σημαντικός ρόλος της Καρύστου
Από την Αρχαιότητα έως την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Τα πρώτα δείγματα ανθρώπινης παρουσίας στην περιοχή της Καρύστου στη νότια Εύβοια, χρονολογούνται από τη Νεολιθική εποχή, μεταξύ 4000 και 2000 π.Χ. Κατά την αρχαιότητα, η πόλη ήταν γνωστή με τρία ονόματα: «Κάρυστος», «Χειρωνία» και «Αιγαία».
Το πιο διαδεδομένο όνομα, «Κάρυστος», φέρεται να προέρχεται από τον Κάρυστο, τον γιο του Κένταυρου Χείρωνα και της Ναϊάδας Χαρικλούς. Υπάρχει επίσης μια άλλη ετυμολογική εξήγηση που προέρχεται από το ρήμα «καρύσσω», δηλαδή «κηρύσσω», ερμηνεία που συνδέεται με την απεικόνιση του κόκορα στα αρχαία νομίσματα της πόλης.
Η Κάρυστος αναφέρεται στα ομηρικά έπη ως μία από τις πόλεις που συμμετείχαν με τα πλοία τους στον Τρωικό Πόλεμο. Στο τέλος του 9ου αιώνα π.Χ., Δρύοπες από την κοιλάδα του Σπερχειού και την Οίτη μετανάστευσαν και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή. Ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός είναι η αντίσταση της Καρύστου ενάντια στις περσικές δυνάμεις των Δάτη και Αρταφέρνη το 490 π.Χ.
Παρόλα αυτά, η πόλη υπέστη σημαντικές καταστροφές, με την αιχμαλωσία των κατοίκων της και την λεηλασία της υπαίθρου, κάτι που κατέληξε στη μείωση του ηθικού των κατοίκων. Αυτό οδήγησε στο ότι ο Ξέρξης κατέλαβε την περιοχή χωρίς αντίσταση το 480 π.Χ. Μετά την ήττα και τη φυγή του Ξέρξη από την Ελλάδα, η Κάρυστος καταστράφηκε από τον αθηναϊκό στόλο του Θεμιστοκλή, ως τιμωρία για τη συνεργασία της με τους Πέρσες (φαινόμενο γνωστό ως “μηδισμός”).
Αποκαλύψεις αρχαιολογικών ερευνών δείχνουν ότι στην περιοχή υπήρχαν αγροικίες του 5ου αιώνα π.Χ., οι οποίες φαίνεται να ανήκαν σε Αθηναίους κληρούχους. Από τα τέλη του 5ου αιώνα μέχρι και τον 4ο αιώνα π.Χ., οι οχυρώσεις, αγροικίες και εργαστήρια στην ανατολική περιοχή συνδέονται με την παρουσία των Σπαρτιατών.
Στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., η Καρυστία αποδέχτηκε τη μακεδονική κυριαρχία. Η περίοδος 200-198 π.Χ. χαρακτηρίστηκε από θαλάσσιες επιδρομές και λεηλασίες από τους Ρωμαίους, με την Κάρυστο να αναγκάζεται να συνθηκολογήσει μετά την πτώση της Ερέτριας.
Η ίδρυση της Ευβοϊκής Συμμαχίας το 194 π.Χ., στην οποία συμμετείχε η Κάρυστος, οδήγησε στην απομάκρυνση των ρωμαϊκών στρατευμάτων από το νησί, αν και η περιοχή παρέμεινε υπό ρωμαϊκή επιρροή. Τελικά, το 146 π.Χ. η Κάρυστος υποτάχθηκε στους Ρωμαίους, και από το 27 π.Χ. αποτελούσε τμήμα της ρωμαϊκής επαρχίας της Αχαΐας. Η πόλη γνώρισε ιδιαίτερη ακμή κατά την υστεροκλασική (400-323 π.Χ.) και την ελληνιστική περίοδο (323-31 π.Χ.).
Την εποχή αυτή, η Κάρυστος αξιοποιούσε εντατικά τα λατομεία της, τα οποία πλέον ήταν υπό αυτοκρατορική εποπτεία. Το καρυστινό μάρμαρο, γνωστό και ως «Καρύστια λίθος» ή «Cipollino», έγινε ένα από τα πιο περιζήτητα υλικά δόμησης σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Χρησιμοποιήθηκε σε πολλά κοσμικά και θρησκευτικά κτίρια, ενισχύοντας τη φήμη και την οικονομική δύναμη της περιοχής.
Βυζαντινή Αυτοκρατορία – Μεσαίωνας
Η Καρυστία, όπως και η υπόλοιπη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, έγινε μέρος της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Κωνσταντίνου το έτος 325 μ.Χ. Το γεγονός ότι εξακολουθούσε να λειτουργεί ως έδρα επισκοπής, υπό την αιγίδα αρχικά της Μητρόπολης της Κορίνθου και από το 733 μ.Χ. της Αθήνας, καταδεικνύει τη σημασία της ως κεντρικού αστικού κέντρου στην Εύβοια.
Η χρήση του Καρυστινού μαρμάρου σε σημαντικούς ναούς στην Κωνσταντινούπολη, όπως η Αγία Σοφία και οι Άγιοι Απόστολοι, καθώς και στη Θεσσαλονίκη (Άγιος Δημήτριος) και τη Ραβέννα (Άγιος Απολλινάριος), μαρτυρεί την εμπορική και οικονομική της δυναμική.
Η αρχαιολογική έρευνα επιβεβαίωσε την έντονη αστική δραστηριότητα κατά την πρωτοβυζαντινή περίοδο, ενώ η ιστορική παρακμή της περιοχής επιταχύνθηκε με την εμφάνιση των Αράβων στο Αιγαίο και την εισβολή των Αβαροσλάβων. Παρά τις δυσκολίες, η Καρυστία διατήρησε την ανθρώπινη παρουσία της, όπως αποδεικνύεται από την αναφορά της στον εκκλησιαστικό κατάλογο «Notitia» του 9ου αιώνα και από αρχαιολογικά ευρήματα στην Παλαιοχώρα κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο.
Η οικονομία της Καρυστίας ανέκαμψε στον 11ο και 12ο αιώνα, με τον Edrisi, τον Τούρκο γεωγράφο του 12ου αιώνα, να την περιλαμβάνει ανάμεσα στις πλούσιες και όμορφες πόλεις της αυτοκρατορίας. Κύριες προσοδοφόρες δραστηριότητες ήταν η αλιεία πορφύρας, η παραγωγή μεταξιού και κεριού. Το λιμάνι της Καρύστου υπήρξε σημαντικός εμπορικός και διπλωματικός κόμβος.
Μετά την άλωση του 1204, οι Λατίνοι Σταυροφόροι, αφού κατέστρεψαν την πόλη στους πρόποδες του Monte Folli, κατασκεύασαν στην κορυφή του βουνού το κάστρο Castello Rosso. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, επάνω σε αυτό το ύψωμα βρισκόταν η αρχαία ακρόπολη της Καρυστίας και αργότερα ένα μεσοβυζαντινό οχυρό, όμως κανένα από τα σημερινά ορατά κατασκευάσματα δεν προϋπήρχε των υστεροβυζαντινών χρόνων.
Η ιστορία της Καρύστου από τον 13ο έως τον 19ο αιώνα έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη ζωή και τις δραστηριότητες γύρω από το Castello Rosso, που αποτελούσε το κεντρικό οικιστικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής. Το 1296, το κάστρο πέρασε στα χέρια των Λομβαρδών, το 1317 στους Καταλανούς, το 1365 στους Βενετούς και το 1470 καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Κατά τους επόμενους αιώνες, η περιοχή γύρω από το Monte Folli υποστήριξε αραιή κατοίκηση, η οποία αποτέλεσε τη βάση για τα σύγχρονα χωριά της περιοχής.
Από τα υστεροβυζαντινά μνημεία, διατηρείται το καθολικό της Μονής του Αγίου Γεωργίου του Μαύρου στα βόρεια του Μετοχίου, με εγχάρακτη επιγραφή χρονολογίας 1260. Επίσης, στην Παλαιοχώρα διασώζεται ο βόρειος τοίχος ενός ναού αφιερωμένου στον Άγιο Μάρκο. Στα βόρεια του κάμπου, στη θέση «Χαρτζάνι», σώζεται τμήμα ενός λομβαρδικού πύργου. Στα ανατολικά του περιοχής υπάρχει ένα δίκκλησο αφιερωμένο στον Ευαγγελιστή Λουκά και στην Ανάληψη του Χριστού, το οποίο έχει υποστεί πολλαπλές επισκευές.
Ο πύργος στο ανατολικό άκρο της παραλίας της Καρύστου, γνωστός ως «Μπούρτζι», χτίστηκε στα τέλη του 14ου αιώνα από τους Βενετούς και πιθανώς αποτελούσε τμήμα παράκτιας οχύρωσης. Τα μεταβυζαντινά χρόνια φέρουν την υπογραφή των καλντεριμιών και των ερειπωμένων κτηρίων σε όλη την περιοχή του Monte Folli, καθώς και της «Κρήνης της Αρετής» της Μεκουνίδας και το συγκρότημα των «Πέντε Βρυσών των Ευζώνων» του Γραμπιά.
Η Συναρπαστική Ιστορία του Ιππότη Λικάριου που Κατέκτησε την Εύβοια
Ο ιππότης Λικάριος ή Ικάριος, είναι μια από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες που σημάδεψαν την ιστορία της Εύβοιας κατά την Ενετοκρατία, μια περίοδο με περιορισμένες ιστορικές πληροφορίες. Ο Λικάριος, γνωστός και ως Ικάριος ξεχώρισε όχι μόνο ως πραγματική ιστορική φυσιογνωμία αλλά και ως κεντρικός παράγοντας που συνέβαλε σημαντικά στην προσπάθεια για την απελευθέρωση και επανένταξη της Εύβοιας στο Βυζαντινό κράτος από τους Ενετούς.
Γεννημένος στις αρχές του 13ου αιώνα στην Κάρυστο, Ο Λικάριος είχε ιταλικές ρίζες από την πόλη Vicenza ή Γένοβα, και συνδέεται με την ισχυρή γενουατική οικογένεια Zaccaria. Υπηρετώντας ως ιππότης στην αυλή του Guiberto Dalle Carceri, ερωτεύτηκε τη χήρα Φελίζα, κάτι που προκάλεσε σημαντικές αντιδράσεις και την εχθρότητα των Dalle Carceri.
Ο Λικάριος, αποφασιστικός και ατίθασος, οργάνωσε πειρατικές και ληστρικές ομάδες, και έγινε σύμμαχος του Μιχαήλ Παλαιολόγου, ο οποίος του ανέθεσε το βυζαντινό στόλο για να κυριεύσει την Εύβοια. Ταχύτατα, ο Λικάριος ανέλαβε την κατάληψη σημαντικών κάστρων στην Εύβοια, με τη Σκύρο να επαναστατεί υπό την παρακίνησή του.
Αντιμέτωπος με έντονες αντιδράσεις από τους Φράγκους, πέτυχε σημαντικές νίκες σε επιθέσεις και ναυμαχίες. Μετά από μια ακόμη ναυμαχία και την τελική επανακατάληψη των κάστρων, ο Λικάριος οχυρώθηκε στο κάστρο των Φύλλων και παραχώρησε στο Βυζαντινό αυτοκράτορα τους αιχμαλώτους, ενώ ο αυτοκράτορας αναγνώρισε τις στρατηγικές του ικανότητες με τη χορήγηση υψηλών τίτλων.
Παρότι ο Λικάριος κυρίευσε σημαντικά ορμητήρια και κατέλαβε πλείστες ενετικές θέσεις στην Εύβοια, η ιστορική πορεία του είχε άδοξο τέλος. Αν και κατόρθωσε να επιβάλει την εξουσία του σε σημαντικό μέρος του νησιού, η τελική εκπόρθηση της Χαλκίδας δεν υλοποιήθηκε, έτσι ο Λικάριος, αναγκάστηκε να αποσυρθεί και οχυρώθηκε στο κάστρο των Φύλλων, όπου και έζησε τα τελευταία του χρόνια μαζί με την αγαπημένη του Φελίζα.
Η ιστορία του Λικάριου, μολονότι συνδέεται με την ανδρεία και την ηρωική αντίσταση, τελειώνει με μια αίσθηση μελαγχολίας και ανεκπλήρωτων προσδοκιών. Η μνήμη του ζει στην τοπική παράδοση και στους μύθους που διηγούνται τις περιπέτειες και τα ιδανικά του, καθιστώντας τον ένα από τους πιο σημαντικούς ιστορικούς χαρακτήρες της Εύβοιας.
Οθωμανική Κατοχή – Ελληνική Επανάσταση
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, η Καρυστία ήταν στρατηγικός σταθμός ελέγχου του Αιγαίου για τους Οθωμανούς, παίζοντας κεντρικό ρόλο στην ανεφοδιαστική αλυσίδα του στόλου ανάμεσα σε σημαντικά γεωγραφικά σημεία όπως η Κωνσταντινούπολη, η Κρήτη, η Πελοπόννησος και η Σμύρνη.
Την ίδια περίοδο, κατά τον πρώτο χρόνο της Ελληνικής Επανάστασης το 1821, η Κάρυστος έπαιξε σημαντικό ρόλο εφοδιάζοντας τα φρούρια της Πελοποννήσου και της Κρήτης.
Οι ηγέτες της επανάστασης στο νησί της Εύβοιας, όπως οι Βερούσης, Γοβιός και ο επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος, προκάλεσαν την επανάσταση στην περιοχή τον Μάιο του 1821, αναγκάζοντας τους Τούρκους να κλειστούν στα φρούρια της Καρύστου και της Χαλκίδας. Παρά τις αρχικές ήττες, οι Έλληνες κατάφεραν να κατανικήσουν τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη στα Βρυσάκια.
Οι Τούρκοι της Καρύστου ζήτησαν επανειλημμένα ενισχύσεις και ανεφοδιασμό, καθώς δέχονταν συνεχή πολιορκία. Τελικά, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος προσπάθησε να πολιορκήσει την Κάρυστο το 1822 αλλά γρήγορα αποσύρθηκε. Τα επόμενα χρόνια, το 1823 και το 1824, οι Τούρκοι συνέχισαν να λαμβάνουν ενισχύσεις από τη Σμύρνη και να αντιστέκονται στις επιθέσεις των Ελλήνων.
Η επαναστατική δραστηριότητα κορυφώθηκε το 1825 με μία ναυμαχία μπροστά στο κάστρο της Καρύστου και συνεχίστηκε με την πολιορκία της Καρύστου από τον Φαβιέρο το 1826, η οποία κράτησε 24 μέρες με τελική νίκη των τουρκικών δυνάμεων.
Τελικά, το 1829, μετά από διαπραγματεύσεις και σταδιακή ομαλοποίηση των συνθηκών, η Κάρυστος παραχωρήθηκε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, ξεκινώντας ένα νέο κεφάλαιο ελευθερίας και αναδιοργάνωσης.
Εκπληκτικά αξιοθέατα και φυσικά τοπία με Άγρια Ομορφιά: Aπό τα Δρακόσπιτα της Όχης και το φαράγγι του Δημοσάρη, στις Ανεμοπύλες του Κάβο Ντόρο
Η περιοχή της Καρύστου είναι ένας θησαυρός ιστορίας και παράδοσης, με τα μοναδικά αξιοθέατά της, τα γραφικά χωριά και τα τοπικά προϊόντα να αντικατοπτρίζουν έναν πλούτο πολιτισμού.
Εδώ, οι παραδοσιακές τέχνες, η μουσική και ο χορός συνδέονται με το γνωστότερο Ακρωτήρι του κεντρικού Αιγαίου, το θρυλικό Ακρωτήρι του Καφηρέα ή κατά κόσμον Κάβο Ντόρο, κάτω από τον επιβλητικό όγκο της Όχης με το μυστηριώδες Δρακόσπιτο.
Ο φυσικός πλούτος της περιοχής είναι μοναδικός, με πολλές τοποθεσίες που έχουν χαρακτηριστεί ως ζώνες ειδικής προστασίας Natura 2000. Ωστόσο, η έντονη παρουσία αιολικών πάρκων στην περιοχή προκαλεί ανησυχίες σε οργανώσεις προστασίας της φύσης, σχετικά με την επίδρασή τους στο φυσικό περιβάλλον.
Τα απομακρυσμένα γραφικά χωριά του Κάβο Ντόρο κρύβουν μαγικά τοπία και φυσικά αξιοθέατα καθώς και παραλίες με μοναδική ομορφιά, δημιουργώντας τον κυρίαρχο χαρακτήρα της ανατολικής ακτογραμμής της Καρυστίας.
Το βουνό της Όχης, που καταλήγει πολλές φορές με φαράγγια και χαράδρες στη θάλασσα και η άγρια φύση με τα γερμένα και ανεμοδαρμένα δένδρα και τα απόμακρα ξωκλήσια που προβάλουν ξαφνικά, δημιουργούν ένα εντυπωσιακό και μοναδικό τοπίο.
Τονίζοντας τη μαγεία της φύσης, ο Καστανόλογγος που είναι το μοναδικό καστανόδασος με υπεραιωνόβιες καστανιές, το εντυπωσιακό Φαράγγι του Δημοσάρη με τους καταρράκτες και την μοναδική χλωρίδα και πανίδα, καθώς και οι καταρράκτες του Πλατανιστού με το πέτρινο γεφύρι γνωστό ως «γέφυρα των ερωτευμένων» της, καθώς και το Πανοχώρι, με το μαγικό τοπίο που προσφέρει με τις πηγές του, τον Νερόμυλο και το γραφικό πέτρινο γεφύρι, αναδεικνύουν την αληθινή ομορφιά της περιοχής, δημιουργώντας έναν μαγευτικό κόσμο γεμάτο μυστήριο.
Καστανόλογγος: Το Μαγευτικό Αιωνόβιο Καστανόδασος της Καρυστίας
O Καστανόλογγος, ευρύτερα γνωστό ως Καστανόδασος ή απλά καστανιές, είναι μια περιοχή στην Κάρυστο που βρίσκεται κάτω από την Κορυφή της Όχης στα 900 έως 1100 μέτρα και φιλοξενεί ένα σπάνιο αιωνόβιο δάσος καστανιάς. Η ιστορική αυτή περιοχή, γνωστή ως «Λόγγος» από τους παλιούς Καβοντορίτες, συνδέεται βαθιά με τις αρχαιότητα.
Αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Θεόφραστος, ο Αθήναιος και ο Δίων ο Χρυσόστομος τεκμηριώνουν την ύπαρξη αρχαίων δασών άγριας καστανιάς στην περιοχή, από τα οποία πιθανόν να προέρχονται τα Kαρυστινά κάστανα, γνωστά για τη δυσπεψία τους αλλά και την ιστορική τους αξία.
O Καστανόλογγος παραμένει ένα μνημείο της φυσικής κληρονομιάς, με τα δέντρα να έχουν εκτιμώμενη ηλικία μεταξύ 200 και 450 ετών, αποτελώντας έναν σύνδεσμο με το μακρινό παρελθόν της περιοχής. Μελέτες αεροφωτογραφιών και δορυφορικών λήψεων έχουν δείξει ότι το δάσος έχει υποστεί σημαντική μείωση του αριθμού των δέντρων του, κυρίως στη νότια πλευρά, από το 1945 μέχρι σήμερα.
Στην περιοχή βρίσκεται και το Ορειβατικό Καταφύγιο της Όχης σε μια εκπληκτική τοποθεσία, δίπλα από τον αρχαίο δάσος καστανιάς και κοντά σε μια πηγή πόσιμου νερού. Αυτή η τοποθεσία, σε υψόμετρο 1050 μέτρων, προσφέρει εκπληκτική θέα και αποτελεί το ιδανικό μέρος για τους λάτρεις της φύσης και των ορεινών δραστηριοτήτων.
Η κορυφή της Όχης, ύψους 1398 μέτρων, απέχει περίπου μία ώρα με τα πόδια από το καταφύγιο, προσφέροντας επιπλέον μια μαγευτική πεζοπορία. Το καταφύγιο διαχειρίζεται από κοινού από το Γιοκάλειο Ίδρυμα της Καρύστου και την Ομοσπονδία Φυσιολατρικών-Ορειβατικών-Εκδρομικών Σωματείων Ελλάδος.
Το εκπληκτικό Φαράγγι του Δημοσάρη
Το φαράγγι βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά της Όχης, έχει συνολικό μήκος περίπου 10 χιλιόμετρα και αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα φυσικά οικοσυστήματα στην Ελλάδα και δημοφιλή προορισμό πεζοπόρων από όλο τον κόσμο.
Το φαράγγι του Δημοσάρη είναι προστατευόμενο και ανήκει στο δίκτυο Natura 2000, καθώς αποτελεί οικότοπο σπάνιας χλωρίδας και πανίδας. Θαυμάστε τις χαρακτηριστικές μπλε λιβελούλες και τα αγριολούλουδα, ενώ φιδαετοί, μπούφοι, κότσυφες και νεροβάτραχοι θα σας συνοδεύσουν καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Στο φαράγγι υπάρχουν πολλά ήδη φιδιών, οπότε αν το διασχίσετε καλοκαίρι, φροντίστε να είστε ντυμένοι κατάλληλα.
Η πεζοπορική διαδρομή ξεκινά στη θέση Πετροκάναλο (σε υψόμετρο 950 μέτρων), όπου θα φτάσετε με το αυτοκίνητο, και καταλήγει στην παραλία των Καλλιανών. Το μονοπάτι διαθέτει σήμανση και είναι βατό. Στα αριστερά σας τρέχει το ρέμα του Δημοσάρη, το οποίο διασχίζει το φαράγγι και εκβάλλει στο Αιγαίο Πέλαγος.
Λίγο μετά τον οικισμό Λενοσαίοι βρίσκεται η θέση Σκάλα, το πιο στενό σημείο του φαραγγιού, όπου σχηματίζονται μικροί καταρράκτες και φυσικές κολυμβήθρες. Όσοι τολμηροί, δοκιμάστε να βουτήξετε. Να είστε όμως προετοιμασμένοι, καθώς τα τρεχούμενα κρυστάλλινα νερά του ρέματος είναι παγωμένα ακόμα και το καλοκαίρι.
Η διαδρομή έχει οργιώδη βλάστηση και είναι κατηφορική σε όλο το μήκος της. Θεωρείται σχετικά εύκολη, ενώ η απόσταση μέχρι τους Καλλιανούς καλύπτεται σε περίπου 4 έως 5 ώρες, ανάλογα με το ρυθμό σας. Το αρχικό τμήμα της μέχρι τους Λενοσαίους, όπου περπατάτε σε μεσαιωνικό λιθόστρωτο μονοπάτι, είναι πιο απότομο.
Από εκεί και κάτω η διαδρομή ακολουθεί την κοίτη του ρέματος έως το γεφυράκι της παραλίας Καλλιανοί, ενώ η κατάβαση γίνεται πιο εύκολη.
Αν δεν θέλετε να επιστρέψετε από την ίδια διαδρομή (που στην επιστροφή είναι ανηφορική), θα πρέπει να μεριμνήσετε για τη μεταφορά σας από την παραλία των Καλλιανών.
Στον παραλιακό δρόμο της Καρύστου υπάρχει ειδικό περίπτερο, από όπου μπορείτε να προμηθευτείτε χάρτη του φαραγγιού και να μάθετε λεπτομέρειες για την περιοχή ή να ακολουθήσετε μια οργανωμένη επίσκεψη πεζοπορίας με έναν από τους πολλούς outdoor συλλόγους που επισκέπτονται το φαράγγι συχνά.
Το μαγικό Φαράγγι του Δημοσάρη / Photo Elias Argyropoulos
Οι Ανεμοπύλες και η Άγρια ομορφιά του Κάβο Ντόρο
Στην ακρωτήρι του Κάβο Ντόρο, το τοπίο αγκαλιάζεται από τα γερμένα δέντρα και το ξωκλήσι του Αϊ-Γρηγόρη, με θέα τον φάρο του Αράπη στην ομώνυμη βραχονησίδα, που ξορκίζει τα φημισμένα θαλάσσια ρεύματα και τους αέρηδες της περιοχής, δημιουργώντας ένα μοναδικό τοπίο.
Η μορφολογία του εδάφους στην περιοχή του Κάβο Ντόρο ή Καφηρέα είναι κυρίως ορεινή, με ελάχιστες πεδινές εκτάσεις που χρησιμεύουν ως βοσκοτόπια. Εδώ, η φύση αποπνέει μια πλούσια ποικιλία, με ελιές, βελανιδιές, πουρνάρια, δρύες, πλατάνια και άλλα υδρόχαρα φυτά να συμπληρώνουν τη χλωρίδα της περιοχής.
Η περιοχή της Όχης αποτελεί ένα πραγματικό βοτανικό παράδεισο για την Ελλάδα και την Ευρώπη, φιλοξενώντας πάνω από 700 είδη φυτών, ανάμεσά τους σπάνια, ενδημικά ή και προστατευόμενα. Τα ενδημικά φυτά της περιοχής έχουν επιβιώσει στο δύσβατο βουνό και στις άγριες ακτές της Όχης, κάνοντας την περιοχή μοναδική.
Πέρα από την πλούσια βλάστηση, η περιοχή φιλοξενεί μια ποικιλία άγριων ζώων που συμβάλλουν στην οικολογική ποικιλομορφία της. Αλεπούδες, λαγοί, ασβοί, πέρδικες και πολλά άλλα είδη πουλιών ζουν εδώ, συνθέτοντας ένα πανέμορφο οικοσύστημα που κλέβει τις εντυπώσεις.
Η επίσκεψη στους καταρράκτες του Πλατανιστού και την Γέφυρα των Ερωτευμένων είναι μια μοναδική εμπειρία, καθώς περπατάτε μέσα σε πυκνό δάσος, θαυμάζοντας τους καταρράκτες και ρίχνοντας αν θέλετε μια βουτιά στα δροσερά νερά.
Εκτός από τον καταρράκτη, μια βόλτα προσφέρει ανακαλύψεις σε πολλά αξιοθέατα, όπως της πηγές και τον παραδοσιακό νερόμυλο στο Πανοχώρι, την πέτρινη γέφυρα Αρτινής τεχνοτροπίας στα Μαστρογιαννέικα, τα μεγαλόπρεπα αρχαία τείχη στο Ελληνικό και την εκκλησία των Αγ. Κωνσταντίνου και Αγ. Ελένης, χτισμένη με μάρμαρα από τα αρχαία κτίρια της περιοχής.
Το μοναδικό Φαράγγι της Αρχάμπολης
Το φαράγγι της Αρχάμπολης, κρυμμένο μεταξύ των γραφικών χωριών Δρυμονάρι και Θύμι στην περιοχή του Καφηρέα, αποτελεί έναν φυσικό θησαυρό με πλούσια ιστορία και μοναδική βιοποικιλότητα. Οι κατακόρυφοι βράχοι και οι δραματικές στροφές του φαραγγιού δημιουργούν ένα τοπίο άγριας ομορφιάς, που καταλήγει σε μια ονειρεμένη παραλία.
Η ιστορική σημασία της περιοχής ενισχύεται από τα ερείπια της αρχαίας πόλης και της ακρόπολης που χρονολογούνται από τον 6ο έως τον 7ο αιώνα π.Χ., παρέχοντας μαρτυρίες για έναν πολιτισμό που κάποτε άκμαζε. Η παρουσία σκουριών στην παραλία και ανάμεσα στα ερείπια αποδεικνύει επίσης την ιστορική μεταλλουργική δραστηριότητα της περιοχής.
Εκτός από την ιστορική και γεωλογική της σημασία, το φαράγγι της Αρχάμπολης είναι ένα σημαντικό βιότοπο για την άγρια ζωή. Τα απόκρημνα βράχια και οι δυσπρόσιτες θέσεις φιλοξενούν ενδημικά φυτά και προσφέρουν καταφύγιο σε σπάνια πτηνά όπως ο μπούφος και διάφορα αρπακτικά.
Οι λάτρεις της πεζοπορίας που επιθυμούν να ανακαλύψουν το φαράγγι και την παραλία της Αρχάμπολης θα πρέπει να διαθέτουν σχετική εμπειρία ή να επιλέξουν να την επισκεφθούν μέσω των πεζοπορικών και ορειβατικών συλλόγων που διοργανώνουν εκδρομές στην περιοχή.
Το Ακρωτήρι του Κάβο Ντόρο, το Ξωκλήσι του Άη Γρηγόρη και ο Φάρος στην Βραχονησίδα του Αράπη
Το ταξίδι στην περιοχή του Κάβο Ντόρο ολοκληρώνεται φτάνοντας στο ακρωτήρι του Αη Γρηγόρη, όπου θα αντικρύσετε ένα μοναδικό τοπίο. Το εκκλησάκι του Αη Γρηγόρη, τα γερμένα από τους αμείλικτους ανέμους δέντρα και η επιβλητική σειρά της Όχης δημιουργούν μια σκηνή βγαλμένη από παραμύθι. Εκεί, ανατολικά της εκκλησίας, θα ανακαλύψετε τις δύο μικρές παραλίες του Αη Γρηγόρη, δύο κομμάτια άμμου ανάμεσα στα άγρια βράχια.
Απέναντι από τις μαγευτικές παραλίες και το γραφικό εκκλησάκι, δεσπόζει ο επιβλητικός φάρος Αράπης, που στέκει αγέρωχος πάνω στην ομώνυμη βραχονησίδα, η οποία απέχει μισό μίλι βορειοανατολικά από το ακρωτήρι του Κάβο Ντόρο. Η ιστορία του φάρου ξεκινάει από το μακρινό 1925, και από τότε αποτελεί ένα ιστορικό σημείο αναφοράς για τη ναυσιπλοΐα στην περιοχή.
Με ύψος 5 μέτρα και εστιακό ύψος 34 μέτρα, ο φάρος Αράπης εντυπωσιάζει με την παρουσία του. Το φανάρι του εκπέμπει δύο λευκές αναλαμπές κάθε 15 δευτερόλεπτα, φωτίζοντας τη νύχτα και κατευθύνοντας τα πλοία σε απόσταση έως και 10 ναυτικά μίλια. Η ανεμοδαρμένη βραχονησίδα και ο φάρος της αποτελούν όχι μόνο φάρο για τους ναυτικούς αλλά και ένα σύμβολο της αντοχής και της σταθερότητας στο πέρασμα του χρόνου.
Τα Εντυπωσιακά Αρχαιολογικά Μνημεία της Καρύστου
Το μυστηριώδες Δρακόσπιτο της Όχης
Στην Εύβοια υπάρχουν αρκετά μεγαλιθικά κτίσματα, γνωστά ως Δρακόσπιτα που βρίσκονται διάσπαρτα στην περιοχή της Καρυστίας που καταπλήσσουν τον επισκέπτη με το μέγεθος και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους.
Τα περισσότερα από τα 25 μυστηριώδη οικοδομήματα, που έχουν ανακαλυφθεί έως σήμερα, είναι κτισμένα κοντά στα Νέα Στύρα και το πιο εύκολα προσβάσιμο βρίσκεται στο χωριό Κάψαλα.
Όμως, το πιο εντυπωσιακό και καλύτερα δομημένο είναι κτισμένο κοντά στην Κάρυστο και το Μαρμάρι και είναι γνωστό ως το Δρακόσπιτο της Όχης. Το κυκλώπειο οικοδόμημα στέκει σε υψόμετρο 1.386 μέτρων, λίγο πριν από την κορυφή «Προφήτης Ηλίας» του όρους Όχης και ανατολικά από το ομώνυμο εξωκλήσι.
Σύμφωνα με μία θεωρία, το Δρακόσπιτο της Όχης ήταν ιερό αφιερωμένο στο Δία και στην Ήρα. Κατά άλλη, αποτελούσε κατοικία λατόμων, ενώ, σύμφωνα με τρίτη εκδοχή, υπήρξε ρωμαϊκό φυλάκιο για την προστασία των λατομείων της Καρύστου.
Το πέτρινο οικοδόμημα υπολογίζεται ότι κτίστηκε μεταξύ 6ου αιώνα π.Χ. και του 2ου ή 1ου αιώνα π.Χ. Επίσης, εικάζεται ότι μπορεί να κατασκευάστηκε από Κάρες σκλάβους ή Δρύοπες, οι οποίοι μετοίκησαν στη Νότια Εύβοια μετά το διωγμό τους από τον Παρνασσό.
Το Δρακόσπιτο είναι εντυπωσιακό από κάθε άποψη. Είναι κτισμένο με γιγαντιαίες σχιστολιθικές πλάκες, οι οποίες είναι τοποθετημένες σε στρώσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πλάκες δεν συνδέονται μεταξύ τους με κάποιο δομικό υλικό, ενώ το κτίσμα δεν έχει θεμέλια. Η σκεπή του είναι πυραμιδωτή, ενώ η είσοδός του αποτελείται από τρεις μεγάλες λαξεμένες πέτρες τοποθετημένες σε σχήμα Π.
Όπως και για τα υπόλοιπα Δρακόσπιτα, η χρήση του κτίσματος, η ακριβής χρονολόγησή του αλλά και το ποιος το κατασκεύασε συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο έρευνας για τους αρχαιολόγους, γεγονός που έχει εμπνεύσει αμέτρητους θρύλους.
Σε κάθε περίπτωση, η επίσκεψη στο Δρακόσπιτο της Όχης είναι μια μοναδική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε: η περίοπτη θέση του και η απίστευτα επιβλητική αρχιτεκτονική του θα σας καταπλήξουν – κυριολεκτικά.
Για την πρόσβαση στο Δρακόσπιτο της Όχης χρειάζεστε αυτοκίνητο αλλά και γερά πόδια, καθώς η ανάβαση στην κορυφή απαιτεί πεζοπορία.
Αρχαία λατομεία στο βουνό της Όχης
Η Κάρυστος ενώ σήμερα είναι ευρέως γνωστή για τη σχιστολιθική πλάκα Καρύστου, κατά την αρχαιότητα, το περίφημο πράσινο μάρμαρο, αποτελούσε το κύριο εξαγόμενο προϊόν της περιοχής. Η Κάρυστος από την αρχαιότητα αξιοποιούσε εντατικά τα λατομεία της, τα οποία πλέον ήταν υπό Ρωμαϊκή αυτοκρατορική εποπτεία (1ος αιώνας π.Χ.-2ος αιώνας μ.Χ.).
Το Καρυστινό μάρμαρο, γνωστό και ως «Καρύστια λίθος» ή «cipollino», το λευκοπράσσινο μάρμαρο με τις χαρακτηριστικές φλεβώσεις, έγινε ένα από τα πιο περιζήτητα υλικά δόμησης σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
Χρησιμοποιήθηκε σε πολλά κοσμικά και θρησκευτικά κτίρια, ενισχύοντας τη φήμη και την οικονομική δύναμη της περιοχής. Το Καρυστινό μάρμαρο, εκτός από τη γνωστή χρήση του στην Κάρυστο, αποτέλεσε ένα από τα πλέον περιζήτητα οικοδομικά υλικά σε σημαντικά κτήρια της αρχαιότητας.
Στην Αθήνα, χρησιμοποιήθηκε στη Βιβλιοθήκη του Ανδριανού, ενώ στη Ρώμη εντυπωσίασε σε έργα όπως οι Αυτοκρατορικές Αγορές, το Ωδείο του Δομιτιανού, το Αμφιθέατρο των Φλαβιών και τον ναό της Ομονοίας.
Η χρήση του συνεχίστηκε κατά τη Βυζαντινή περίοδο, με το μάρμαρο να διακοσμεί εξέχοντα μνημεία όπως η Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, η βασιλική του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη και η Μονή του Οσίου Λουκά στη Φωκίδα, ανάμεσα σε άλλα.
Μάρτυρας της ιστορικής δραστηριότητας του αρχαίου λατομείου παραμένουν σήμερα 5 εντυπωσιακοί 12 μετροι λαξευμένοι μονολιθικοί κίονες ή κύλινδροι όπως αναφέρονται σήμερα, που σώζονται στους πρόποδες του όρους Όχης στην περιοχή Κύλινδοι Μύλων, αποτελώντας σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα. Top of Form Αυτοί οι κίονες βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι στο χώμα σε μια τοποθεσία που προσφέρει μια μαγική θέα στην Κάρυστο.
Σε απόσταση 550 μέτρων δυτικά των Κυλίνδρων, βρίσκεται ένα ακόμα εντυπωσιακό εύρημα που σχετίζεται με τα Ρωμαϊκά λατομεία: το Τσουκάλι. Αυτός ο λαξευμένος στρογγυλός μονόλιθος έχει εξωτερική διάμετρο 2.7 μέτρα και εσωτερική 1.8 μέτρα, με βάθος μισού μέτρου.
Για να επισκεφθείτε τα αρχαία ρωμαϊκά λατομεία, μπορείτε να ακολουθήσετε ένα σχετικά εύκολο μονοπάτι διάρκειας περίπου 1 ώρας που ξεκινά έξω από τους Μύλους. Αυτή η διαδρομή προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία να εξερευνήσετε το φυσικό και ιστορικό πλούτο της Καρύστου, ενώ απολαμβάνετε το μαγευτικό τοπίο της περιοχής.
Ενδιαφέρον προσθέτει το γεγονός ότι κατάλοιπα από ρωμαϊκά λατομεία μπορούν να ανακαλυφθούν και σε άλλα μέρη, όπως στη νότια πλευρά του Καφηρέα, ανάμεσα στις παραλίες Αυλάκια και την περιοχή των Αγίων.
Αρχαία πόλη της Αρχάμπολης
Το φαράγγι της Αρχάμπολης, συνδυάζοντας την ιστορία και τη φυσική ομορφιά, αποκαλύπτει ένα πλούσιο παρελθόν που ξεδιπλώνεται μέσα από τα ερείπια και τις αρχαιολογικές έρευνες.
Στην περιοχή του Καφηρέα, η εντυπωσιακή χαράδρα καταλήγει στην ομώνυμη παραλία, όπου έχουν βρεθεί λείψανα μιας αρχαίας εγκατάστασης που αναπτύχθηκε κατά τους αρχαϊκούς χρόνους και συνεχίστηκε μέχρι την ρωμαϊκή περίοδο. Τα ευρήματα καταδεικνύουν την παρουσία ενός οργανωμένου οικιστικού συνόλου, που περιλαμβάνει οικίες, λατρευτικούς χώρους και εργαστήρια μεταλλουργίας.
Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει κτίρια και δομές που επιβεβαιώνουν τη μεταλλουργική δραστηριότητα της περιοχής, όπως καμίνια σιδήρου και δεξαμενές, με χρονολόγηση από την κλασική έως την ύστερη ελληνιστική περίοδο, που συνέχισε και στα ρωμαϊκά χρόνια. Η εγκατάλειψη του χώρου φαίνεται να έγινε βίαια, με ενδείξεις που υποδηλώνουν καταστροφικό σεισμό ή εισβολή, αφήνοντας πίσω διαμελισμένα ανθρώπινα οστά και άτακτα ερείπια.
Σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρων από την ακτή, σε ένα βραχώδες και κωνικό έξαρμα που χαρακτηρίζεται ως «Ακρόπολη» της περιοχής, εντοπίστηκαν κτίρια ενός οικισμού, δρόμοι και εργαστήρια μεταλλουργίας.
Η αναγνώριση της Αρχάμπολης ως πιθανής αρχαίας πόλης Αιγές, που αναφέρεται από τον Όμηρο, ενισχύει την ιστορική σημασία της περιοχής. Οι μελέτες και οι ανασκαφές συνεχίζουν να προσφέρουν πληροφορίες για την αρχαία χρήση του χώρου, που φαίνεται να ήταν κέντρο τόσο για τη λατρεία όσο και για την εκμετάλλευση φυσικών πόρων.
Το φυσικό τοπίο και τα αρχαιολογικοί πλούτη της Αρχάμπολης προσκαλούν στην περαιτέρω εξερεύνηση και ανακάλυψη αυτού του ιστορικού και φυσικού καταφυγίου.
Αρχαιολογικό Μουσείο Καρύστου
Το Αρχαιολογικό Μουσείο στεγάζεται στη δυτική πτέρυγα του Γιοκάλειου Πνευματικού Κέντρου, το οποίο βρίσκεται κοντά στο ενετικό Μπούρτζι στην ανατολική πλευρά του λιμανιού της Καρύστου.
Το Μουσείο ανήκει στη ΙΑ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Η συλλογή του περιλαμβάνει γλυπτά, επιγραφές και εδώλια που έχουν ανασκαφεί στην ευρύτερη περιοχή της Καρυστίας και των Στύρων, με τα εκθέματα να χρονολογούνται από τα προϊστορικά χρόνια έως τη ρωμαϊκή περίοδο. Στο Μουσείο εκτίθενται επίσης ευρήματα από τα θρυλικά Δρακόσπιτα της Όχης.
Αν και μικρή σε μέγεθος, η έκθεση είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, ενώ οι επεξηγηματικές πινακίδες στις δύο αίθουσες του Μουσείου δίνουν στον επισκέπτη αρκετά εμπεριστατωμένη εικόνα για την ιστορική εξέλιξη της περιοχής. Σημειώστε ότι η τοπική Εφορεία Αρχαιοτήτων διοργανώνει ξεναγήσεις κατόπιν συνεννόησης.
Ρωμαϊκό Μαυσωλείο στην Κάρυστο
Τα ερείπια ενός ρωμαϊκού Μαυσωλείου που διατηρούνται στη σύγχρονη πόλη της Καρύστου αντικατοπτρίζουν την πλούσια ιστορία και την κληρονομιά της περιοχής. Το μαυσωλείο συνδέεται με έναν Ρωμαίο αξιωματούχο, ο οποίος φέρεται να είχε την επίβλεψη των λατομείων, δείγμα της σημασίας που είχε η διαχείριση αυτών των πόρων για την αυτοκρατορία.
Έχει τη δομή ενός σχεδόν τετράγωνου περίστυλου ναού και φέρει στο αέτωμα κυκλικό μετάλλιο που περιέχει την προτομή του τιμώμενου Ρωμαίο αξιωματούχου.
Ρωμαϊκό Υδραγωγείο «Καμάρες» ανάμεσα στους Μύλους και την Γραμπιά
Το ρωμαϊκό υδραγωγείο, γνωστό ως Καμάρες, ήταν ουσιαστικό για την ύδρευση του υψηλότερου τμήματος της παλιάς πόλης και βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες του λόφου του Κάστρου Castello Rosso και ήταν η κύρια πηγή ύδρευσης για το κάστρο, αντλώντας νερό από την πηγή Μοντοφώλι, η οποία βρισκόταν στις πλαγιές του όρους της Όχης.
Αυτή η εντυπωσιακή κατασκευή ανεγέρθηκε από πέτρες συνδεδεμένες με κονίαμα, ένα υλικό που εξασφάλιζε την προσήλωση και διατήρηση των πετρών. Ο γκρεμός πάνω από το υδραγωγείο υψώνεται επιβλητικά μέχρι τα τείχη του κάστρου, προσθέτοντας μία θεατρική αίσθηση στο τοπίο.
Τα Μεσαιωνικά «Διαμάντια» της Καρύστου
Το Κοκκινόκαστρο (Castello Rosso) της Καρύστου στην Εύβοια, στέκει επιβλητικά αγναντεύοντας την πόλη και θυμίζει επικές εποχές μέσα από το πέρασμα των χρόνων
Το επιβλητικό Κοκκινόκαστρο, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Όχης, μεταξύ των χωριών Γραμπιάς και Μύλοι, μόλις 4 χιλιόμετρα από την Κάρυστο. Το εντυπωσιακό μεσαιωνικό φρούριο πήρε το όνομά του από τις κοκκινωπές σχιστολιθικές πέτρες με τις οποίες έχει κτιστεί, οι οποίες του δίνουν μια ελαφρώς ερυθρή απόχρωση.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το κάστρο κατασκευάστηκε από τους Λομβαρδούς, και συγκεκριμένα από το βερονέζο βαρόνο Ravano dalle Carceri, μεταξύ 1209 και 1216, πάνω στα θεμέλια βυζαντινού φρουρίου που προϋπήρχε στο λόφο.
Αποτέλεσε διοικητικό κέντρο αλλά και αντικείμενο διεκδίκησης για όλους τους κατακτητές που πέρασαν από την περιοχή της Καρυστίας, με τους Φράγκους και τους Καταλανούς να το κατέχουν διαδοχικά έως το 1359, όταν οι τελευταίοι πούλησαν το τιμάριο της Καρύστου στους Ενετούς για 6.000 δουκάτα.
Κατά την εποχή των Φραγκολεβαντίνων, το Castello ήταν ένα από τα καλύτερα οχυρωμένα κάστρα στην Εύβοια, ενώ γύρω του αναπτύχθηκε μεγάλος οικισμός από τους κατοίκους παρακείμενων χωριών που αναζητούσαν ασφάλεια.
Μετά το 1470 το κάστρο πέρασε στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι το αποκαλούσαν Κιζίλ Χισάρ. Κατά την Ελληνική Επανάσταση, το Κοκκινόκαστρο πολιορκήθηκε από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, τον Eυβοιώτη οπλαρχηγό Νικόλαο Κριεζώτη και το Γάλλο φιλέλληνα Φαβιέρο, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να το κατακτήσουν. Το φρούριο απελευθερώθηκε μετά την αποχώρηση των Τούρκων από την Εύβοια το 1833.
Το κάστρο διέθετε διπλά τείχη και μεγάλο εσωτερικό περίβολο. Σήμερα σώζονται κυρίως τα εξωτερικά τείχη, τμήματα από την εσωτερική οχύρωση, καθώς και το πρώτο επίπεδο διαφόρων κτηρίων που αποτελούσαν κατοικίες, αποθήκες και χώρους για τη φρουρά.
Από την περίοπτη θέση του μπορείτε να αγναντέψτε την απεριόριστη θέα προς τον κόλπο της Καρύστου και την πεδιάδα που απλώνεται μπροστά, ενώ μπορείτε να θαυμάσετε τα σπάνια αγριολούλουδα που φυτρώνουν στα τείχη της οχύρωσης.
Ενετικό Μπούρτζι στην Κάρυστο
Το ενετικό φρούριο αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Καρύστου. Βρίσκεται στον παραλιακό δρόμο της πόλης, στο ανατολικό άκρο του λιμανιού. Κτίστηκε το 1350 και, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μάρμαρα και πλάκες από το ρωμαϊκό μαυσωλείο που προϋπήρχε στην πόλη και βρίσκεται εκεί όπου σήμερα είναι το κέντρο της αγοράς.
Το φρούριο σώζεται ακέραιο και είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα μεσαιωνικά μνημεία στην Εύβοια. Είναι διώροφο, με εξάγωνο σχήμα, ενώ έχει διπλά τείχη και εσωτερικό περίβολο. Στην οχύρωσή του υπάρχουν συνολικά 24 μπουκαπόρτες, ενώ τα τείχη έχουν λαξεμένες πολεμίστρες περιμετρικά.
Χαρακτηριστικό της κατασκευής είναι η χαμηλή και τοξωτή πύλη, η οποία ασφαλίζει με δίφυλλη σιδερόπορτα, καθώς και το εντοιχισμένο γλυπτό, που πιθανολογείται ότι ανήκει στη ρωμαϊκή εποχή και τοποθετήθηκε στο σημείο ως διακοσμητικό στοιχείο.
Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, το Μπούρτζι φιλοξενεί έκθεση εικαστικών με έργα δημιουργών από την Κάρυστο και τη Νότια Εύβοια – μην τη χάσετε: πέρα από το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, το εσωτερικό του φρουρίου είναι ένας μοναδικός και επιβλητικός χώρος που αξίζει να επισκεφθείτε.
Το Σύγχρονο Πολιτιστικό Πρόσωπο της Πόλης
Γιοκάλειο Πνευματικό Κέντρο Καρύστου
Το Γιοκάλειο Πνευματικό Κέντρο αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό ίδρυμα της Καρύστου, με τη λειτουργία του να συμπληρώνει σχεδόν μισό αιώνα ζωής. Εγκαινιάστηκε το 1972 και αποτελεί κληροδότημα του Καρυστινού ευεργέτη Νικόλαου Γιοκαλά.
Διαθέτει βιβλιοθήκη με 11.000 τόμους, αναγνωστήριο, καθώς και αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων χωρητικότητας 250 θέσεων. Στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου φιλοξενούνται πολιτιστικές και μουσικές εκδηλώσεις, ομιλίες, διαλέξεις, θεατρικές παραστάσεις, σεμινάρια και σχολικές γιορτές, καθώς και ανοιχτά δημοτικά συμβούλια.
Εκδηλώσεις οργανώνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, οπότε αξίζει τον κόπο να ενημερωθείτε για το πρόγραμμα που τυχόν υπάρχει κατά τις ημέρες της επίσκεψής σας.
Όπως προαναφέραμε στη δυτική πτέρυγα του Πνευματικού Κέντρου στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Καρύστου, η συλλογή του οποίου περιλαμβάνει γλυπτά, επιγραφές και εδώλια από την ευρύτερη περιοχή της Καρυστίας, καθώς και ευρήματα από τα θρυλικά Δρακόσπιτα της Όχης.
Το Γιοκάλειο Πνευματικό Κέντρο βρίσκεται στην οδό Κριεζώτου 58, σχεδόν απέναντι από το ενετικό Μπούρτζι και το πάρκο Μπουρνιά.
Υπαίθριο παραλιακό Θέατρο της Καρύστου: Ένας νέος Πολιτιστικός Φάρος στην Εύβοια
Η κατασκευή του νέου υπαίθριου θεάτρου στο ανατολικό παραλιακό μέτωπο της Καρύστου αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές συνεργασίες μεταξύ της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και του Δήμου Καρύστου.
Το θέατρο παραδόθηκε πρόσφατα στους κατοίκους της περιοχής και υπόσχεται να γίνει το επίκεντρο πολλών καλοκαιρινών εκδηλώσεων. Η σειρά εκδηλώσεων “Μουσικό Καλοκαίρι” θα περιλαμβάνει μια σειρά από συναυλίες με ελεύθερη είσοδο, οργανωμένες με σκοπό την ψυχαγωγία των κατοίκων και επισκεπτών, καθώς και την ανάδειξη σημαντικών πολιτιστικών και καλλιτεχνικών δρώμενων.
